بررسی اثر عصاره چای سبز بر آسیب حافظه ناشی از تزریق داخل مغزی استرپتوزوتوسین در رت نر ویستار

چکیده سابقه و هدف: بیماری آلزایمر از بیماری‌های تحلیل برنده‌ی عصبی است که در اثر رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو بروز می‌کند. مطالعات نشان می‌دهند که ترکیبات آنتی‌اکسیدانی اثر فوق‌العاده‌ای در تقویت حافظه و کنترل بیماری آلزایمر دارند. در این مطالعه، تأثیر عصاره‌ی چای سبز که حاوی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است، بر سرعت یادگیری و بهبود حافظه در رت‌های آلزایمری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: با تزریق دو طرفه‌ی استرپتوزوتوسین درون بطن‌های جانبی رت‌های نر ویستار، مدل آلزایمر القا شد و رت‌های گروه تیمار به مدت 21 روز mg/kg 100 عصاره‌ی چای سبز دریافت کردند. برای بررسی حافظه‌ی رت‌ها، از تست یادگیری اجتنابی غیرفعال استفاده شد. زمان ورود به اتاق تاریک و مدت ماندن در اتاق تاریک، به عنوان پارامترهای اصلی برای ارزیابی حافظه‌ی اجتنابی و یادگیری، ارزیابی شد. همچنین، میزان تخریب بافتی و مرگ سلولی با مطالعات هیستوتیکنیک بررسی گردید. داده‌های به دست آمده، با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون ANOVA از نوع LSD و Tukey و در سطح معنی‌داری 05/0P< بررسی شد. یافته‌ها: شاخص حافظه در گروه دریافت کننده‌ی استرپتوزوتوسین در مقایسه با گروه­های کنترل سالم و شم، کاهش معنی­داری را نشان داد، اما تیمار با عصاره‌ی چای سبز، سبب افزایش معنی­داری در سرعت یادگیری و بهبودی حافظه در رت­های آلزایمری شد. نتایج به دست آمده از برش­های بافتی، کاهش میزان مرگ­ سلولی در گروه­های تحت تیمار با چای سبز را نشان می­دهد. نتیجه‌گیری: این یافته­ها نشان می­دهد که عصاره‌ی ­چای ­سبز می­تواند در بهبود شرایط آلزایمر و آسیب­های حافظه ناشی از آن مناسب باشد و تا حدودی سبب کاهش مرگ ­سلولی در سلول­های ناحیه‌ی هیپوکامپ شود.